De vrijstelling of teruggaaf van buitenlandse bronbelasting

Veel landen heffen een belasting over royalty's, rente of dividenden die vanuit dat land worden betaald aan buitenlanders (bronbelasting). Indien bijvoorbeeld een inwoner van Nederland rente ontvangt van een Franse vennootschap zal in beginsel in Frankrijk belasting "aan de bron" zijn verschuldigd, tenzij een geheel of gedeeltelijke vrijstelling beschikbaar is.

In de meeste gevallen beperkt de belastingheffing in het buitenland zich tot een inhouding aan de bron, wat betekent dat de buitenlandse betaler verplicht is om een bepaald percentage op de bruto bedragen in te houden en aan de lokale belastingdienst af te dragen. De ontvanger ontvangt dan alleen een netto bedrag. Deze vorm van belastingheffing wordt dan als "bronbelasting" aangeduid. 

Een bronbelasting is normaal gesproken een eindheffing zodat de ontvanger zich in het buitenland meestal niet behoeft te registeren en geen belastingaangifte in het buitenland behoeft te doen. In bepaalde situaties kan dit echter anders zijn, bijvoorbeeld indien de betalingen moeten worden toegerekend aan een vestiging (vaste inrichting) van een onderneming in het land van waaruit de bedragen worden betaald.

Voor de bronbelasting tarieven onder de Nederlandse belastingverdragen over rente, royalty's en dividenden verwijzen wij naar onze Database met Nederlandse Belastingverdragen. 

Voor dividenden afkomstig uit de meeste landen die behoren tot de Europese Unie (en voor sommige landen die tot de Europees Vrij Ruimte behoren), geldt voor de lokale bronbelasting een vrijstelling indien de dividenden worden betaald aan een in Nederland gevestigd lichaam dat minimaal 10% van de aandelen (en/of het stemrecht) houdt.  De ontvanger zal aan bepaalde voorwaarden moeten voldoen om voor deze vrijstelling in aanmerking te komen. Deze vrijstelling wordt toegekend op basis van de zogenaamde "Moeder-Dochter Richtlijn". Voor meer informatie verwijzen wij naar de pagina Deelnemingsvrijstelling - de Europese vrijstelling.

 Voor rente en royalty betalingen binnen de Europese Unie is vanaf 2004 ook een speciale regeling gaan gelden. Indien aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan, zijn rente en royalty betalingen binnen de Europese Unie vrijgesteld van belastingheffing in het land van de betaler. De voorzieningen van belastingverdragen voor royalty's en rente zijn dan in feite alleen nog van belang indien niet aan de voorwaarden voor de Europese vrijstelling wordt voldaan. Deze vrijstelling wordt toegekend op basis van de zogenaamde "Rente en Royalty Richtlijn".

In die gevallen waarin de Europese vrijstellingen niet van toepassing zijn, kan een belastingverdrag alsnog recht geven op een gehele of gedeeltelijk vrijstelling (of teruggaaf) van de buitenlandse bronbelasting. Voor een overzicht van de door Nederland afgesloten belastingverdragen voor inkomen en vermogen verwijzen wij naar onze Database Nederlandse Belastingverdragen. 

De verlaging van het normale belastingtarief in het buitenland naar het lagere verdragstarief kan normaal gesproken op twee manieren worden gerealiseerd. De exacte procedure verschilt in  beginsel per per verdrag.  

In veel gevallen is het mogelijk om al bij betaling een beroep te doen op gehele of gedeeltelijke "vrijstelling aan de bron", maar in sommige gevallen kan alleen achteraf worden verzocht om gehele of gedeeltelijke teruggaaf van de buitenlandse bronbelasting. De bewoording van het verdrag en de uitvoeringsvoorschriften bij het verdrag schrijven de juiste procedure voor. 

Indien het verdrag daarin voorziet, kan de ontvanger vooraf toestemming vragen om de betaler van de rente, royalty's of dividenden in staat te stellen alleen het verlaagde tarief in te houden (gehele of gedeeltelijke vrijstelling). Ieder belastingverdrag bevat hiervoor zijn eigen procedures. In de meeste gevallen zal eerst een verklaring moeten worden verkregen van de Nederlandse belastingdienst, waarin wordt bevestigd dat de ontvanger als inwoner van Nederland kwalificeert en derhalve gerechtigd is tot het gereduceerde verdragstarief. In veel  gevallen dient men hiervoor een door het belastingverdrag voorgeschreven formulier te gebruiken. De goedkeurende verklaring die vervolgens wordt afgeven door de belastingdienst (woonplaatsverklaring) dient dan te worden overhandigd aan de betaler van de royalty's, rente, of dividend die vervolgens een kopie van de woonplaatsverklaring aan de lokale belastingdienst verstrekt en dan pas wordt toegestaan om op de betalingen alleen het verlaagde tarief behoeft in te houden. 

Indien om welke reden dan ook de vrijstelling niet is toegepast, kan meestal binnen een bepaalde termijn en verzoek om teruggaaf van te veel betaalde belasting worden ingediend bij de belastingdienst in het buitenland. De procedure voor een belastingteruggaaf is vergelijkbaar met de procedure voor vrijstelling zoals hierboven omschreven. Meestal is een belastingteruggaaf op verzoek mogelijk indien het verzoek wordt ingediend binnen een bepaalde periode nadat de belasting was betaald. De exacte procedure en termijnen worden door het verdrag voorgeschreven.